2006

Geachte lezer,

Mijn naam is Jan Stelma, Op het moment dat ik dit schrijf ben ik 50 jaar oud, geboren en woonachtig te Sassenheim, inmiddels 25 jaar gelukkig getrouwd en vader van 4 kinderen.

Van beroep leg ik parketvloeren.
Ik ben gereformeerd opgevoed, gedoopt aldaar en
later tevens belijdenis van mijn geloof gedaan,
want anders kon mijn zoon niet gedoopt worden.

Ik geloofde dat de Bijbel van kaft tot kaft Gods Woord
was, dat Christus God was , dat Hij aan het kruis gestorven
was en lichamelijk opgestaan was uit de dood.
Hij had de dood overwonnen!
En als kind zong ik dan ook :

"Daar juicht een toon, daar klinkt een stem;
die galmt door gans Jeruzalem;
een heerlijk morgenlicht breekt aan;
 de Zoon van God is opgestaan"

 Maar toch toen ik ouder werd had ik geen zekerheid in mijn geloof. Ik hield van het leven met alle pleziertjes die het te bieden had en deed daar volop aan mee. En toch bleef ik zoeken waar de waarheid te vinden was, want ik had geen rust in mijn ziel. Ik kreeg steeds meer de strijd tussen het zondige leven en het goed Christen willen zijn.

Heel veel heb ik gebeden en gesmeekt en geroepen tot God, heb ik naar Bijbelse getuigenissen geluisterd op tv en op de radio. Ik heb kerken bezocht , boeken gelezen over het ontstaan van het Christendom, over mystiek, e.d, in studie groepen gezeten enz, enz.
Toen hoorde ik over positief denken van Norman Vincent Peale met zijn boek : "De kracht van positief denken" . Daar zouden de problemen mee weggaan , zo las ik, wat uiteraard niet het geval was, maar hij gebruikte veel Bijbelteksten.  Echter één tekst trof mij in mijn hart en liet mij niet los. Een tekst door de apostel Paulus opgeschreven: 

Ik vermag alle dingen door Christus , Die mij kracht geeft. Filip.4:13 

En daar was ik naar op zoek! Ik kocht een Groot Nieuws Bijbel, want ik dacht dat ik het dan beter zou gaan begrijpen. En heb ik de tekst weer gelezen. Toen ben ik Romeinen gaan lezen waarin ik mij toen verwonderde over Paulus die het zomaar over mijn evangelie sprak en over ik dit en ik dat. Wel een beetje arrogante man, die Paulus!

Uiteindelijk kwam ik toch tot de onverbiddelijke en verschrikkelijke conclusie : Ik ga verloren en ben op weg naar de hel, omdat ik mijn zondige levensstijl maar niet onder controle kreeg. Ik wist immers dat God bestond, maar ook dat Hij de zonde zou oordelen. Ik bleef zoeken en uiteindelijk ontmoette ik een zakenrelatie en die bleek een gelovige te zijn, waarmee ik aan de praat raakte. 

En die vertelde mij het evangelie.  "Christus is voor jouw zonden aan het kruis gestorven zei hij toen tegen mij.
Ja....en daar had ik nooit stil bij gestaan.
Voor mij persoonlijk? Ja, gestorven voor iedereen, dát zat in mijn hoofd, maar niet voor mij persoonlijk. Of ik dat ook wilde geloven. En dat wilde ik toen maar al te graag. Dat heb ik toen geloofd en werd op datzelfde moment gedoopt door de Heilige Geest in het Lichaam van Christus en tegelijkertijd verzegeld door en met de Heilige Geest (1 Kor.15:3-4; Ef.1:13-14; 1 Kor.12:13; Ef.4:30).
Dat heb ik uiteraard later pas allemaal geleerd en begrepen.

Mijn vrouw Paula, welke Rooms Katholiek was, vond het helemaal niks en wilde er niets mee te maken hebben. Dat was een moeilijke tijd uiteraard, want ik was heel fanatiek aan het Bijbellezen en sloot allerlei abonnementen op Christelijke en evangelische tijdschriften (wel 20), waar mijn vrouw helemaal dol van werd. Het scheelde niet veel of wij zouden gescheiden zijn, vooral toen ik haar vertelde dat ik mij wilde laten dopen.

Dat heb ik toen niet gedaan om mijn huwelijk te redden en dacht bij mijzelf als er een scheiding moet komen dat zal dat van de ongelovige uitgaan maar niet van mij, ook al blijf ik mijn leven lang in deze situatie (1 Kor. 7:10-16).
Maar na 2,5 jaar strijd en dat mijn vrouw toch meer en meer zag dat ik iets had wat zij niet had werd zij stilletjes aan toch meer en meer jaloers en op een gegeven moment daarna was mijn vrouw overtuigd dat zij ook Christus nodig had. Toen was eindelijk de weg vrij een gemeente te zoeken waar wij gemeenschap met mede gelovigen konden hebben, want daar had ik na al die tijd grote behoefte aan.

In een van de bladen die ik had, nl. Christenen voor Israel,  las ik toen een advertentie van een gelovige Jood uit de Joden die een blad uitgaf, t.w. "het Kompas".

Dat vond ik heel bijzonder en ik dacht : Van een Jood! Dat blad wil ik ook hebben! en ik belde hem gelijk op en maakten een afspraak. En in December 1991 kwam Dov Avnon met zijn gezin op zondagmiddag na de dienst in de gemeente te Nieuwegein, waar hij voorganger van was, en nog steeds is, bij mij thuis. Heel spannend! Een gelovige Jood! Ik was toen heel erg pro-Israel, vanwege wat ik allemaal geleerd had op Bijbelstudies en nu kreeg ik er één op bezoek!

Mijn vrouw lag met koorts op de bank, maar er was geen sprake dat ik dit zou afzeggen. Dit was véél te belangrijk!

En dat heeft mijn leven voorgoed veranderd. Broeder Dov heeft mij toen en later over de apostel Paulus verteld, over het recht snijden van het Woord der Waarheid, over de doop door de Geest, over de vergeving de zonden. Alles viel nu op zijn plek. De puzzelstukjes vielen op hun plaats. Ik ging de Bijbel nu echt begrijpen. Tegenstellingen losten ineens op en vragen werden beantwoord.

Het was alsof ik weer opnieuw tot geloof kwam. Opnieuw zo’n grote overgang en wéér die blijdschap, maar nu als een gelovige die van een valse leer naar de juiste gezonde leer is overgegaan (2 Tim.1:13; 4:3; Titus 1:9; 2:1).
Nu als een gelovige die van de prediking van het Koninkrijk met de wet (Matt.4:23 + Matt.5-6-7 + Matt. 28:19) overgegaan is naar het Evangelie van Gods Genade (Hand. 20:24).
Als een gelovige die in verwarring was over Gods wil naar een duidelijk begrip en verstaan van Gods wil in deze tijd (Ef.1:8-10).

En wat een heerlijke zekerheid kreeg ik. Het kruis werd het centrale middelpunt in mijn geloof. Ik ging zien wat Christus werkelijk gedaan had voor mij. Alles, maar dan ook alles. Gezegend met alle geestelijke zegeningen (Ef.1:3), uitverkoren in Hem (vs 4), ál mijn zonden vergeven (Ef. 1:7; Kol.2:13)

Niet meer strijden tegen die zondige natuur door die te proberen te verbeteren. Nee, in plaats daarvan die zondige natuur voor dood houden, doordat ik wéét dat ik met Hem gestorven, begraven en opgestaan ben (Rom.6:1-14).
Nee, die zondige natuur   proberen te verbeteren, dat hoeft nu niet meer. Nu gaat het om de nieuwe mens te leven. Zijn leven in mij.
Nu gaan staan in mijn nieuwe identiteit die ik heb, nl.: In Christus.
Zien, zoals God mij nu ziet : Volmaakt in Christus.
Verzegeld tot de dag der verlossing. Eeuwig van Hem. Een nieuw schepsel!

Wat een wonderbare Genade! Wij leven in een unieke periode van Gods handelen met de mensheid. Al 2000 jaar leeft de mens op deze aarde in de Bedeling der Genade die bij de bekering van de apostel Paulus begonnen is (Ef.3:2). Deze was vanaf de schepping der wereld verborgen gehouden door God en pas aan Paulus geopenbaard (Gal.1:11-12; Rom.16:25-26).
En hoewel het reeds zo lang al bekend is, het staat nl. in de brieven van Paulus, was het voor mij toch verborgen, omdat niemand van de gelovigen in het Lichaam van Christus mij hierover verteld had.

Daarom dank ik nog steeds de Here voor de dag dat een gelovige mij het evangelie van mijn zaligheid vertelde, waardoor ik eeuwig leven kreeg, maar bovenal ook voor de dag waarop een gelovige (Dov Avnon) mij heeft geleerd over het recht snijden van de waarheid (2 Tim.2:15) en dat Paulus onze apostel is, nl. van de heidenen (Rom.11:11-13) en niet de 12 apostelen.

Dat ik dát moest leren van een Jood ! Namelijk dat er geen verschil meer is tussen een Jood en een heiden, maar dat zij beiden zonder onderscheid in datzelfde lichaam zitten! ( Rom.3:22-24; 10:12; 1 Kor.12:13; Gal.3:28; Kol.3:10-11; Ef.2:11-19).
Tussen ons was er dus géén verschil! Terwijl ik nog steeds dacht dat ik voor Jeruzalem moest bidden en Israel moest steunen en zegenen enz.  Wát een zegening om de Bijbel nu echt te begrijpen  sinds die dag.

En buiten het feit dat het onze opdracht is om als de gezanten van Christus het Evangelie der Verzoening aan de mensen bekend te maken (2 Kor.5:20) heb ik toen ook de keus gemaakt om voor deze glorieuze waarheid te willen gaan staan. Dat mensen het ook van mij zullen horen, zoals ik het ook van hun gehoord heb, zoals ik hierboven beschreef.
Want helaas, deze boodschap van Gods liefde en Genade wordt niet in de kerken en evangelische gemeenten verkondigd. Satan is de god van deze wereld en doet er alles aan om dit Evangelie te verduisteren en te verdraaien (2 Kor.4:4).

Hij verblindt de mensen met verkeerde leringen die……..uit de Bijbel komen en door predikers verkondigd worden! (2 Kor.1:13-15) Met andere leringen die dus uit de koker van satan komen (1 Tim.4:1). En aangezien hij onze tegenstander is zitten wij in een heftige geestelijke strijd, maar de waarheid moét verkondigd worden.

En zo ben ik doorgegaan om deze waarheid bekend te maken. Zondags en elke woensdagavond komen wij bij elkaar om naar Gods Woord rechtgesneden te luisteren. Via de gemeente die de pilaar en vastigheid der waarheid is (1 Tim.3:15-16) wordt deze waarheid vast- en omhooggehouden. En ook via onze site bereiken wij veel mensen, tot in het buitenland toe.

Daarom heb ik mij nu uiteindelijk aan u voorgesteld, zodat u weet wie die persoon is als u mijn naam telkens leest of mij hoort. Niet om mijzelf naar voren te schuiven, want ik heb het ook allemaal van anderen gehoord en geleerd en dat doe ik nog steeds dagelijks.

Mijn dank gaat dan ook uit naar al die broeders  waarvan ik sindsdien zoveel geleerd heb en nog steeds leer, zoals o.a., Richard Jordan, Alex Kurz, John Verstegen, Tom Brusha, Cornelius Stam, en vele anderen die allemaal voor deze waarheid stonden en tot op vandaag zijn blijven staan, waardoor ik het ook heb mogen horen.

Maar boven al gaat de eer maar naar één Persoon, namelijk mijn Heer en Heiland Jezus Christus Die naar deze zondige wereld gekomen is om voor mijn zonden te sterven aan het kruis en daar de straf die ik verdiende gedragen heeft.
Hij werd daar tot de zondebok gemaakt, terwijl ik dat had moeten zijn. En dat allemaal omdat Hij mij onvoorwaardelijk lief had en nog steeds heeft en voor altijd zal hebben.
En dát is de motivatie om door te gaan en Zijn liefde en genade aan de mensen bekend te maken (2 Kor.5:14-15). 

Voor Hem te leven en niet meer voor mijzelf. En Hem te leren kennen in alle facetten van het leven. En alles wat ik hiervoor geleerd had en dacht te weten, dat net als Paulus als drek te beschouwen (Filip.3:8-10). Dat kan, voor mij en ook voor u, want Zijn Genade moet voor ons genoeg zijn in dit leven :

En Hij heeft tot mij gezegd: Mijn genade is u genoeg; want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Zo zal ik dan veel liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij wone. 2 Korinthe 12: 9

Roemen in onze zwakheden doen wij niet graag en toch is dat hét middel om Hem beter te leren kennen en Zijn kracht te mogen ervaren in de moeilijke omstandigheden. Echter de allerhoogste roem gaat naar onze gekruisigde Here Jezus Christus:

Romeinen 5:1-2 Wij dan, gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God, door onzen Heere Jezus Christus;
Door Welken wij ook de toeleiding hebben door het geloof tot deze genade, in welke wij staan, en roemen in de hoop der heerlijkheid Gods.

Door Hem héb ik voor altijd vrede met God de Vader, omdat Hij mij heeft gerechtvaardigd door het geloof in het volbrachte werk aan het kruis. Daarom roem ik in Hem. Hij is mijn (vaste) hoop op de heerlijkheid straks. Ja, ik roem ook in de Vader, omdat ik nu door Zijn Zoon met Hem verzoend  bén, waardoor ik nu die vrede met Hem héb!

Romeinen 5:11 En niet alleenlijk dit, maar wij roemen ook in God, door onzen Heere Jezus Christus, door Welken wij nu de verzoening gekregen hebben.

En waar is dat allemaal gebeurd?

Galaten 6:14 Maar het zij verre van mij, dat ik zou roemen, anders dan in het kruis van onzen Heere Jezus Christus; door Welken de wereld mij gekruisigd is, en ik der wereld.

Alles wat deze wereld te bieden heeft is helemaal niets en kan helemaal niet bestaan als ik dat vergelijk met wat het kruis mij biedt.
Het is het kruis van Christus.

"Het kruis van onzen Heere Jezus Christus" -  Zíjn kruis, staat hier! En alleen daarin kunnen wij roemen. Alles, maar dan ook alles hebben wij daarin ontvangen en aan te danken. Als ik aan het kruis denk, dan is de wereld daarbij vergeleken helemaal dood.
Maar ook ik ben voor deze wereld dood, want ik ben niet meer van deze wereld, maar overgezet in het Koninkrijk van Zijn Zoon (Kol.1:13) en reeds nu al in de hemel gezet in Hem (Efeze 2:4).

En daarom roem ik in dat kruis alleen, dat wil zeggen, in de gekruisigde Christus, Die voor mij alles geworden is wat ik nodig had en wat deze wereld mij niet kon bieden.

1 Kor.1:30-31 Maar uit Hem zijt gij in Christus Jezus, Die ons geworden is wijsheid van God, en rechtvaardigheid, en heiligmaking, en verlossing;
Opdat het zij, gelijk geschreven is : Die roemt, roeme in den Heere .

Voor Hem zij de Glorie!